Bielactwo Kielce
Co to jest bielactwo?
Charakteryzuje się występowaniem na skórze dobrze odgraniczonych, jasnych, odbarwionych plam, w których nie jest wytwarzany barwnik – melanina.
Może występować jako postać ograniczona – i obejmować niewielkie powierzchnie skóry, na przykład powieki lub grzbiety rąk; bądź bardziej rozległa forma – na większych obszarach ciała.
Jasne plamy znajdują się w poziomie skóry i nie dają dolegliwości. Nie występuje również złuszczanie skóry.
Kogo może dotyczyć bielactwo?
Bielactwo jest najczęstszą przyczyną powstawania odbarwień na skórze i może dotyczyć nawet 2% ludzi.
Może pojawić się w dowolnym wieku, jednak najczęściej początek choroby przypada na okres młodości. 1/3 osób z bielactwem to dzieci.
Co jest przyczyną bielactwa?
Bielactwo zalicza się do chorób autoimmunologicznych, czyli takich w których układ odpornościowy zwalcza własne komórki lub tkanki.
W przypadku bielactwa, autoagresja nakierowana jest na komórki produkujące barwnik w skórze, czyli melaninę.
Jak diagnozuje się bielactwo?
Rozpoznanie zwykle polega na ocenie klinicznej zmian oraz ewentualnie dermatoskopii.
W przypadku wątpliwości lekarza co do rozpoznania klinicznego, może być konieczne wykonanie biopsji skóry do badania histopatologicznego.
U dzieci bielactwo częściej zaczyna się od powstania odbarwionych otoczek wokół znamion melanocytowych, nazywanych potocznie pieprzykami. Należy jednak pamiętać, że nie każdy przypadek pojawienia się znamienia odbarwionego będzie prowadził do bielactwa.
Czy zawsze jaśniejsza plama na skórze to bielactwo?
Oczywiście że nie. Diagnostyka różnicowa w przypadku odbarwionych plam na skórze jest bardzo szeroka.
Czasem pojawienie jasnych ognisk na skórze wynika z nierównomiernej opalenizny, łupieżu pstrego, lub innych schorzeń dermatologicznych. Odróżnienie tych zmian od bielactwa leży w zakresie kompetencji dermatologów.
Czy bielactwo może być związane z innymi chorobami?
Bielactwo jest schorzeniem z kręgu chorób autoimmunologicznych. Może współistnieć z innymi przypadłościami z tej grupy, na przykład:
- autoimmunologicznym zapaleniem tarczycy,
- łysieniem plackowatym,
- cukrzycą typu 1,
- łuszczycą,
- reumatoidalnym zapaleniem stawów.
Z tego powodu, rozpoznając u pacjenta bielactwo, lekarz może zalecić wykonanie dodatkowych badań, aby wykluczyć istnienie chorób współistniejących. Jeżeli takowe występują – ich leczenie, mimo że jest konieczne – nie wpływa na powrót barwnika w skórze.
Czy plamy bielacze mogą ulec ponownemu zabarwieniu?
Tak, jest to możliwe. Czasem dochodzi do tak zwanej spontanicznej repigmentacji, czyli samoistnego powrotu barwnika. Repigmentacja jest możliwa również po włączeniu leczenia.
Łatwiej uzyskać efekty leczenia w przypadku zmian świeżych, czyli takich które powstały niedawno.
Jakie są możliwości leczenia bielactwa?
W leczeniu bielactwa stosuje się:
- leki miejscowe;
- leki ogólne (w wybranych sytuacjach klinicznych);
- fototerapię;
- laseroterapię.
Wybór rodzaju terapii jest uzależniony od:
- nasilenia zmian,
- aktywności choroby,
- preferencji pacjenta,
- efektów leczenia daną metodą.
Istnieje również możliwość połączenia różnych metod leczenia, aby osiągnąć lepsze efekty.
CENNIK
|
Konsultacja dermatologiczna |
200 zł |
Umów się na wizytę
Zarejestruj się online już teraz!